SJOSTAKOVITSJ

Recensie SJOSTAKOVITSJ – Concert voor piano, trompet en strijkorkest nr. 1 in c, op. 35 – Concert voor piano en orkest in F, op. 102 – 24 Preludes, op. 34

SJOSTAKOVITSJ
Concert voor piano, trompet en strijkorkest nr. 1 in c, op. 35 – Concert voor piano en orkest in F, op. 102 – 24 Preludes, op. 34
Andrei Korobeinikov (piano), Mikhail Gaiduk (trompet), Lahti Symfonie Orkest o.l.v. Okko Kamu
Mirare Mir 155 • DDD-78’
Hoewel de 25-jarige Russische pianist Andrei Korobeinikov al aardig wat prijzen in de wacht heeft gesleept en met talrijke prominente orkesten heeft samengewerkt is zijn naam in ons land nog nauwelijks bekend. Deze cd kan daar zeker verandering in brengen. Onder de opnamen van deze werken die in de laatste decennia zijn verschenen staat deze vanaf heden bovenaan. Dat is niet alleen te danken aankomt aan de solist maar evenzeer aan het alerte, fraai klinkende orkest van het Finse Lahti, dat na het betreurde vertrek van Osmo Vänskä nu Okko Kamu als chef heeft. Het mooie van de uitvoering van de twee pianoconcerten is, dat de snelle delen niet alleen briljant en uitbundig klinken, zoals bij alle andere pianisten, maar dat ze ook een lichtheid en een sierlijkheid krijgen die we in het algemeen zelden horen. Dat komt mede door de genuanceerdheid van Korobeinikovs klank, hoe snel de noten er ook vandoor gaan. Daartegenover staat vooral in het langzame deel van het Tweede concert een subtiele, onbevangen poëzie van een hoog niveau. De zelden gespeelde Preludes uit 1933– niet te verwarren met de wel zeer bekende Preludes en Fuga’s uit 1951 – vormen een waardevolle aanvulling. Ook hier blinkt het spel van Korobeinikov uit door poëzie en pregnantie.

Paul Herruer

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen