BIBER
Violinsonaten 1681
Ars Antiqua Austria o.l.v. Gunar Letzbor
Pan Classics PC 10454 • 1u47’ (2 cd’s)
Waardering: 10
Barokviolist Gunar Letzbor verwoordt in het begeleidende essay mijn betoog uit eerdere publicaties met betrekking tot barokmuziek waarbinnen een verfrissende bries is opgestoken. Die wind blaast nu ook het nodige stof van Bibers Salzburger vioolsonates uit 1681. Letzbor erkent dat ook hij vroeger dacht dat zoiets met een klavecimbel of een cello moest, en dat was het dan. Dertig jaar later prijken er op het instrumentarium voor deze sonates naast Letzborgs barokviool een orgel(!), klavecimbel, violone, theorbe, luit, chitarra attiorbata en een heuse colascione. Het resultaat klinkt ernaar: uit alle hoeken en gaten borrelen kleuren en sferen op. In de aanhef van Sonate nr. 3 en op vele andere plaatsen blijkt Heinrich Ignaz Franz Biber de grootste muzikale revolutionair uit de hele zeventiende eeuw. Het Habsburgse hof steekt hier glimlachend de muzikale extravaganza’s van Louis XIV in Versailles naar de kroon. Natuurlijk zijn dit eigentijdse, 21e-eeuwse instrumentaties, maar wel vanuit het instrumentarium van toen en binnen de vrijheden die musici in die dagen ook hadden. Zo’n orgel in Sonate nr. 2, briljant! Of Biber het allemaal zo heeft bedoeld is vers twee. Hij zou met zulke extreme contrasten zomaar aangenaam verrast door zichzelf kunnen zijn. Als iedereen zich dan aan zo’n project committeert en de sterren van de hemel speelt, dan ga ik zelfs nog van Biber houden. Verbijsterend. Indrukwekkend. Groots en meeslepend.
René Seghers
Dit is een van de tienen uit Luister 779. Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
