HAYDN

Recensie HAYDN – Missa Cellensis

HAYDN
Missa Cellensis
Johanna Winkel (sopraan), Sophie Harmsen (alt), Benjamin Bruns (tenor), Wolf Matthias Friedrich (bas), RIAS Kammerchor, Akademie für alte Musik Berlin o.l.v. Justin Doyle
harmonia mundi HMM 902300 • DDD-66’
Waardering: 9

De ambitieuze Missa Cellensis, Hob. XXII:5 van Joseph Haydn (1732-1809) kent een bijzondere voorgeschiedenis. De jonge Joseph bezocht rond zijn twintigste het bedevaarts­oord Mariazell, een voormalig klooster waarin een bijzonder Mariabeeld wordt vereerd. Het maakte grote indruk op hem, en toen hij later, in 1766, in dienst van de Esterházy’s kapelmeester werd, begon hij met het componeren van een mis ter ere van die Maria. Het ‘Cellensis’ verwijst naar dat Mariazell. Het duurde trouwens wel even voordat die mis voltooid was, het Agnus Dei dateert van 1773 of nog later. We hebben te maken met een complete mis in de klassieke Weense stijl, met alle toeters en bellen die daar in die tijd bij hoorden: koperblazers en pauken in de feestelijke delen, mooie vocale solo’s, stevig aangezette koren. Prima vakwerk van de grote Haydn, hier te horen in een overtuigende lezing door de Akademie für alte Musik Berlin en het RIAS Kammerchor onder Justin Doyle, met uitstekende solisten. Meest opvallende onderdeel is het ingetogen ‘Incarnatus est’, met zijn acht en een halve minuut meteen ook het langste, met prachtige solozang (vooral van de bas Wolf Matthias Friedrich) over warmgloeiende strijkers.
René de Cocq

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen