RAMEAU

Recensie RAMEAU – Castor & Pollux

RAMEAU
Castor & Pollux
met o.a. Colin Ainsworth (Castor), Florian Sempey (Pollux), Emmanuelle de Negri (Télaire), Clémentine Margaine (Phoebe), Christian Immler (Jupiter), Ensemble Pygmalion o.l.v. Raphaël Pichon
Harmonia Mundi HMC 902212.13 • DDD-2.20’
Uitvoering **** | Registratie ****

Castor & Pollux werd helemaal niet zo goed ontvangen bij de première – Rameau had nogal wat moderne klanken in de opera gestopt. Zeventien jaar later ging het stuk in een door Rameau drastisch aangepaste versie in reprise. Ensemble Pygmalion gebruikte deze versie uit 1754. Het is een heldere opname met perfect gecaste zangers: een krachtige Pollux, een gevoelige Castor en twee felle dames (de licht gestoorde Phébé heel toepasselijk wat ‘hekseriger’dan haar zus Télaïre). Het orkest krijgt de kans te schitteren in de vele dansen, het koor komt af en toe bijzonder krachtig en accuraat uit de hoek (‘Brisons tous nos fers’) en de solisten tonen zich ware kameleons – van de Hades tot in de hemel. Af en toe is er iets te veel enthousiasme en wordt het een beetje een warboel, maar dat is gelukkig tijdelijk. Hoogtepunten zijn de rouwscène na de dood van Castor en de dialogen tussen Télaïre en Castor als hij weer uit de hel teruggekeerd is.
Didi de Pooter

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen