DIVERSEN
bel canto – la voix de l’alto (werken van Vieuxtemps, Donizetti, Mazas, Bellini en Ney)
Antoine Tamestit (altviool), Cédric Tiberghien (piano)
harmonia mundi 902277 • DDD-65’
Waardering: 10
Luister 724 – Mei/Juni 2017
Als je het even niet meer weet, je hebt genoeg van alle lawaai om je heen of je wilt de dag goed beginnen, zet dan deze cd op en het leven keert weer terug tot zijn essentie. Grote woorden maar echt, zoveel rust en schoonheid hoor je zelden bij elkaar. Het spel van altviolist Antoine Tamestit is als een warm bad, als een tedere kus. Hij heeft zijn instrument, een Stradivarius uit 1672, volledig geïncorporeerd. Wat een zachtheid, wat een timing. Elke noot is een streling, een minimomentje van gelukzaligheid. Dat begint al bij de inzet van de Sonate van Vieuxtemps, het mooiste ‘liedje’ ooit geschreven. De klank van de altviool houdt het midden tussen de warmte en de stevigheid van de cello en de lichtheid en de soepelheid van de viool. Alles daartussen is Antoine Tamestit, die organisch samenspeelt met pianist Cédric Tiberghien. Het repertoire ligt goed in het gehoor en is ook wel enigszins gekozen op de lyrische mogelijkheden van de altviolist, maar geef hem eens ongelijk, welke musicus zou niet graag een keer Casta diva uit Norma van Bellini opnemen of Air de Leonore uit La favorita van Donizetti. Maar de meeste werken zijn origineel. Verrassend, wie kent Mazas (van de vioolétudes) als componist van een prachtig werk als Le songe, wie heeft ooit gehoord van Casimir Ney, wiens vijftiende Prelude voor altviool solo hier klinkt. Pluim ook voor de opname, die de muziek met de bekend harmonia mundi-kwaliteit bevestigt.
Marjolijn Sengers
Wilt u meer recensies lezen, dus óók de recensies van albums die het afgelopen halfjaar verschenen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
