CD 05_719

Recensie Chant d’Automne

DIVERSEN
Chant d’Automne (werken van Hartmann, Von Grunelius, Hindemith en Fischer)
Wim van Hasselt (trompet), Nora Fischer (sopraan), Eriko Takezawa (piano), Budapest Festival Orchestra o.l.v. Iván Fischer / Lucas Macías Navarro
Channel Classics CCS37716 • DDD-55’
Waardering: 10
Luister 719 – November 2016

Op het eerste gezicht lijkt dit gewoon een cd met trompetmuziek. Het instrument speelt inderdaad in alle composities een hoofdrol, maar de selectie van de werken vertelt een groter verhaal, en dat is een van de redenen waarom deze plaat zo bijzonder is. Het puntgaaf gespeelde Concertino van Hartmann, dat vooral aan Stravinsky doet denken, werd net als de Sonate van Hindemith gecomponeerd ten tijde van opkomend nazisme in Duitsland. De muziek van beide componisten werd bestempeld als ‘entartet’ en in de ban gedaan. Deze stukken worden gecombineerd met het intrigerende Chant d’automne van Von Grunelius (Berlijn 1942) en Fishers Eine Deutsch-Jiddische Kantate. De overgang van Hindemiths sonate naar Fischers cantate – van ijle trompettonen en bevroren piano-akkoorden naar tedere, Bach-aria-achtige strijkersklanken – is adembenemend. Een contrast dat het idee achter deze cantate in dat éne moment haast tastbaar maakt. Fischer schreef het stuk om uitdrukking te geven aan grote paradox, een verscheurd gevoel dat hij voor het eerst beleefde als kind, staand aan het graf van zijn oom op de Joodse begraafplaats in Boedapest. ‘Waarom adoreren wij de Duitse cultuur na wat die ons aandeed; waarom zetten wij een gedicht van Goethe op een Joods graf’. Barokke, Bach-achtige aria’s worden afgewisseld met jiddische volksliedjes en Kurt Weill-achtige muziek die zo uit de twintiger jaren lijkt te komen. Korte contrasterende scenes zijn het. Fischer spreekt van ‘botsende stijlen, die uiteindelijk toch een harmonieuze eenheid vormen en vrede kunnen sluiten’. Dat idee wordt door het verhaal van deze cd indringend gespiegeld. Wim van Hasselt is een trompettist die zijn spel en toon feilloos aanpast aan wat de muziek behoeft. Nora Fisher is fenomenaal in haar vaders cantate. Zij is stemkunstenares, zangeres en actrice in één. Een cd die je steeds opnieuw wil horen.
Machiel Swillens

Wilt u meer recensies lezen, dus óók de recensies van albums die het afgelopen halfjaar verschenen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen