SCHUBERT
Pianotrio in Bes, op. 99, D 898; in Es, op. 100, D 929; Nocturne in Es, op. 148, D 897
Andreas Staier (fortepiano), Daniel Sepec (viool), Roel Dieltiens (cello)
harmonia mundi HMC 902233.34 (2 cd’s) • DDD-1.37’
Waardering: 10
Luister 722 – Maart 2017
‘Eén blik op het Trio van Schubert – en alle verdriet over het menselijke lijden verdwijnt en de wereld glanst weer als nieuw,’ aldus Robert Schumann in 1836 over het Pianotrio in Bes van Schubert. Dat is dus muziek voor deze tijd, voor alle tijden. En dat blijkt ook wel uit de populariteit van dit zowel als van het al even ‘hemelslange’ verrukkelijke Trio in Es. Het drietal hier, met Andreas Staier leidend achter de fortepiano (Christopher Clarke, naar Conrad Graf, 1827), Daniel Sepec, viool (Storioni 1780) en Roel Dieltiens, cello (M. Cornelissen, naar Stradivarius) heeft de gedroomde klank voor een werk uit deze periode. En ook het perfecte gevoel voor de stijl van Schubert. In redelijk gematigde tempi gunnen ze de luisteraar alle tijd om van het spel van licht en schaduw in eindeloos wisselende gradaties te genieten. Hun spel zit vol subtiliteiten. Andreas Staier die ruimschoots bewezen heeft Schuberts muziek volledig recht te kunnen doen is steeds de aangever, de stuwende kracht van het ensemble, maar de viool en de cello tonen zich gelijkwaardige partners die dan weer in één klank samensmelten, dan weer opbloeien tot dragers van de melodie. Dit zijn substantiële werken, van symfonische lengte met eindeloos terugkerende varianten op de hoofdthema’s. Zo gespeeld hoop je als luisteraar dat het nooit ophoudt.
Hans Quant
Wilt u meer recensies lezen, dus óók de recensies van albums die het afgelopen halfjaar verschenen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
