C.P.E. BACH

Recensie C.P.E. BACH, BARBELLA, W.F. BACH – Symfonia in D, Wq183.1, Klavecimbelconcert in E, Wq.14, Sonate in a; Concerto III voor blokfluit; Sinfonia in F

C.P.E. BACH, BARBELLA, W.F. BACH
Symfonia in D, Wq183.1, Klavecimbelconcert in E, Wq.14, Sonate in a; Concerto III voor blokfluit; Sinfonia in F
Collegium Musicum Den Haag o.l.v. Claudio Ribeiro (klavecimbel)
CMDH eigen beheer • DDD–66’
Waardering: 9

Bepaald mooi zijn de twee tonen viool waarmee de cd van het Collegium Musicum Den Haag begint niet, maar ze vormen wel de effectieve inleiding voor de Sinfonia in D van C.Ph.E. Bach. Daarin worden een voor een alle verrassingen uitgepakt die de soms nogal ADHD-achtige muziek van de meester – op de langzame delen na natuurlijk – zo buitengewoon maken. En die verrassingen worden verder uitgestrooid in zijn klavecimbelconcert en de vooral door datzelfde instrument bepaalde Sonate, waarin viool en cello amper iets belangrijks te doen hebben. De naam van het ensemble mag misschien een beetje nuffig en historisch aandoen, zo wordt er zeker niet gespeeld. Ook niet in de Dissonantensymfonie van oudere broer Wilhelm Friedemann trouwens, die fors wat harmonische gekkigheid bevat. Daartussen heeft weer eens een der talloze onbekende barokcomponisten een plaatsje gekregen: Francesco Barbarella uit Napels, met een blokfluitconcert. Aardige muziek, en gelukkig niet zo voor de hand liggend als vooraf vermoed.
Paul Herruer

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen