J.S. BACH

Recensie J.S. BACH – Man singet mit Freuden: Cantates BWV 49/145/149/174

J.S. BACH
Man singet mit Freuden: Cantates BWV 49/145/149/174
Hana Blazíková (sopraan), Robin Blaze (alt), Gerd Türk (tenor), Peter Kooij (bas), Bach Collegium Japan o.l.v. Masaaki Suzuki
BIS SACD-1941 • SACD-74’


Wanneer Bach aan het bewerken slaat, lijkt hij een sterrenkok die zijn beproefde receptuur toch voortdurend weet te vernieuwen. Neem de cantate ‘Ich liebe den Höchsten von ganzem Gemüte’, BWV 174. De Sinfonia is ontleend aan het openingsdeel van het Derde Brandenburgse Concert dat hij in een vorige functie aan een wereldlijk vorst had gepresenteerd. Een prachtig stuk, maar met wat toevoegingen – twee jachthoorns en drie hobo’s – toverde hij het in 1729 om tot een feestelijke intrada voor kerkelijk gebruik. Dit recyclingprincipe loopt als een rode draad door de laatste van Bachs zes cantatejaargangen heen en het is jammer dat het grootste deel ervan na zijn dood spoorloos verdwenen is. Doordat de nadruk minder op de koren ligt en meer op de obligate en concerterende instrumentale partijen, kunnen Masaaki Suzuki en zijn instrumentalisten prominent in beeld komen en dat geeft deze vijftigste aflevering van zijn Bachcantaten-project extra feestelijk cachet. Suzuki’s grootste verdienste schuilt in zijn aandacht voor Bachs lutheraanse spiritualiteit. Door telkens weer in tegaan op de religieuze tekstinhoud, voegt hij een betekenislaag toe aan Bachs kerkmuziek die zijn Europese oude-muziekcollega’s tot dusver voor lief hadden genomen maar niet expliciet aan de orde stelden. Suzuki brengt ons dichter bij Bach.
Marijke Schouten

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen