SJOSTAKOVITSJ, GOEBAIDOELINA
Violin Concerto No. 1, Op. 77, In tempus praesens
Simone Lamsma (viool), Radio Filharmonisch Orkest o.l.v. James Gaffigan (Sjostakovitsj) en Reinbert de Leeuw (Goebaidoelina)
Channel Classics CC 72681 • DDD-73’
Waardering: 8
Luister 725 – Juli/Augustus 2017
Wie Goebaidoelina ziet als een componiste in de geest van Sjostakovitsj, wordt door deze dirigenten flink aan het denken gezet. Anders gezegd: de Russische ziel heeft vele verschijningsvormen. Gaffigan in Sjostakovitsj is ritmisch zeer alert, niet al te zeer geneigd tot pathos dat punctualiteit in de uitvoering negeert, maakt klank onderdeel van de lijn en denkt eerder 500 dan 50 maten verder. Een half uur lijkt in twee minuten voorbij. Dramatiek wordt daardoor minder incidenteel. Reinbert de Leeuw daarentegen benadrukt graag de gruwelijkheid van het moment, vier minuten klinken als 34 (de lengte van het werk) en het pathos kan niet verpletterend genoeg zijn. Het orkest volgt en is altijd transparant en alert. Simone Lamsma lijkt mij meer geknipt voor Sjostakovitsj dan Goebaidoelina. Ze houdt van een romantische voordracht, maar altijd binnen een relatief klassiek patroon. In die spanning gedijt zij het beste. De dramatiek kan bij haar zeer expressionistisch worden, maar haar uitvoering heeft niets van het slachtofferschap dat centraal staat in de teksten bij de cd. Haar spel zou men getuige haar energie en verfijning (ze staat dichter bij Gaffigan dan De Leeuw) niet direct associëren met het regime waarin deze componisten moesten werken.
Emanuel Overbeeke
Wilt u meer recensies lezen, dus óók de recensies van albums die het afgelopen halfjaar verschenen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
