BEETHOVEN

Recensie BEETHOVEN – Bagatellen op.33, Bagatellen op.119, Bagatellen op.126, Allegretto quasi andante in g, Bagatel in C, Bagatel in c, Bagatel in Bes, Allegretto in b, Für Elise.

BEETHOVEN
Bagatellen op.33, Bagatellen op.119, Bagatellen op.126, Allegretto quasi andante in g, Bagatel in C, Bagatel in c, Bagatel in Bes, Allegretto in b, Für Elise.
Steven Osborne (piano)
Hyperion CDA 67879 • DDD-67
De nieuwste opname van Beethovens Bagatellen is niet de zoveelste. Steven Osborne behandelt de stukken ondanks hun titel niet als veredelde losse flodders, maar als in meerderheid korte stukken met de gewichtigheid van lange sonatedelen. De vele verrassingen, in de Bagatellen talrijker dan in de Sonates, klinken ook als verrassingen terwijl de robuuste grote lijn nooit gevaar komt. Met name de zeven bagatellen opus 33 profiteren van die aanpak. De rustige delen uit opus 119 en 126 klinken soms wat onnodig bedeesd. Hoe zekerder hij speelt, hoe beter zijn spel. Een extra attractie zijn de zes overige werken, waarvan men de eerste vijf helaas veel te weinig hoort. De stukken tonen Beethoven als een compromisloos experimentator met vormen en motieven en Osborne’s spel bewijst dat deze werken, ondanks het recente schitterende pleidooi van Ronald Brautigam voor een uitvoering op een historisch verantwoord instrument, op de moderne vleugel nog steeds volledig tot hun recht komen.

Emanuel Overbeeke

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen