BUSONI

Recensie BUSONI – Turandot – Arlecchino

BUSONI
Turandot – Arlecchino
René Pape (Altoum), Linda Plech (Turandot), Robert Wörle (Arlecchino) e.a., Radio-Symphonie-Orchester Berlin o.l.v. Gerd Albrecht
Capriccio C5398 • DDD-140’ (2 cd’s)
Waardering: 9

Ferruccio Dante Michelangelo Benvenuto Busoni is, denk ik, een van de grootste kosmopolitische componisten uit de muziekgeschiedenis. Zijn vader was een Italiaan en zijn moeder een Duitse. Busoni studeerde in Oostenrijk, trouwde met een Russisch-Zweedse en ging in Berlijn wonen. Voornamelijk dan, want hij woonde ook in Wenen, Zürich en Bologna. En, o ja, hij had ook nog eens Joodse wortels. Het schijnt dat hij een boekencollectie had die had kunnen concurreren met de meeste bibliotheken. Geen wonder dat hij zijn klassieken kende. Hij was ook een groot kenner en bewonderaar van Carlo Gozzi en na het componeren van de incidentele muziek voor zijn toneelstuk Turandot besloot hij het gegeven tot een opera te verwerken. In dezelfde tijd (1916) componeerde hij ook Arlecchino, een opera gebaseerd op een figuur uit commedia dell’arte. De (Duitstalige) libretto’s met veel gesproken dialogen zijn van de hand van de componist zelf. Beide opera’s, die Busoni ‘La nuova commedia dell’ arte’ noemde beleefden hun wereldpremière op 11 mei 1917 in het Stadttheater van Zürich. In 1992 werden de opera’s in Berlijn opgenomen en nu (voor het eerst?) op de markt gebracht. Josef Protschka is een warm getimbreerde Kalaf en Linda Plech excelleert als Turandot. Gerd Albrecht dirigeert zeer betrokken, met veel aandacht voor de partituur.
Basia Jaworski

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen