PURCELL

Recensie PURCELL – Love’s Madness

PURCELL
Love’s Madness
Dorothee Mields (sopraan), Lautten Compagney Berlin o.l.v. Wolfgang Katschner
Carus 83.435 • DDD-75’
‘Gek van liefdesverdriet’ is ze, de Duitse sopraan Dorothee Mields. En Wolfgang Katschner en zijn Lautten Compagney Berlin dragen daar vijf kwartier lang eensgezind aan bij. De ‘mad songs’ van Henry Purcell waren het uitgangspunt en vervolgens kwamen uit alle hoeken en gaten van het Engelse theaterrepertoire tussen Shakespeare en de Restoration de onderdelen te voorschijn voor ‘een reis naar de uithoeken van de door liefde aangetaste psyche’. Maar liefst tien instrumentale intermezzo’s en 21 vocale nummers, allemaal op hun manier ‘knettergek’ zegt Wolfgang Katschner in het booklet. Onrust, daar lijkt deze luitist en ensembleleider bewust op uit, getuige ook zijn uitleg over de drie stemmen in Purcell’s Fantazia (track 4) die ‘elkaar in bijna hysterisch virtuoze figuraties aftroeven. Hysterisch, ja, instrumentalisten die met fluitjes en trommeltjes door het beeld lopen en een zangeres die de diva uithangt, vergetend dat deze liedjes waren bestemd voor actrices die ook konden zingen. Het heeft een chaotische cd opgeleverd met aardige details maar hij is niet goed voor het imago van Dorothee Mields als rising star in het barokcircuit. Misschien moeten we erkennen dat de burleske Engelse toneeltraditie nog niet ieders cup-of-tea is? Niet in Engeland en zeker niet in Berlijn.

Maurice Wiche

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen