PROKOFJEV
Symphonies 2 & 3
The State Academic Symphony Orchestra of Russia o.l.v. Vladimir Jurowski
PENTATONE PTC 5186624 SACD • DDD-73’
Waardering: 8
In het Rusland van de vorige eeuw bleef de symfonie min of meer toch de belangrijkste muziekvorm en aangezien Sergej Prokofjev – op een veertienjarig verblijf in het Westen na – in zijn geboorteland bleef, is ook hij belangrijk geworden voor deze vorm. Er zit ook een behoorlijke ontwikkeling in zijn zeven symfonieën. Een groter contrast tussen Prokofjevs Eerste en zijn Tweede symfonie van ‘IJzer en Staal’ is schier ondenkbaar. Gebruikmakend van het vormschema van Beethovens Sonate, opus 111 dendert deze machine over ons heen en nadert de atonaliteit. Het is een thema met variaties en een gecompliceerde ritmiek, waar het westerse publiek nog niet aan toe was in die jaren. Het is overduidelijk dat Jurowski boven deze complexe materie staat en de juiste tempokeuze hanteert. Bijvoorbeeld vanaf minuut zes, waar menig dirigent mijns inziens te veel vertraagt. Toch blijft Rostropovich op Erato mijn favoriet. Zijn rubato en tempokeuze snap ik iets beter en het vloeit een fractie meer dan bij Jurowski. Voor wat betreft de Derde symfonie is er nog meer concurrentie: Abbado en Chailly – beiden op Decca – blijven sterke opnamen, maar ook hier vind ik dat Jurowski zich uitstekend staande houdt en sterk toewerkt naar de climaxen. De opname is zoals we van PENTATONE mogen verwachten: een groot stereobeeld, mooie klankbalans en overvloedige details.
Emile Stoffels
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
