SCHUMANN

Recensie SCHUMANN – Piano Quintet op. 44 – Piano Quartet op. 47

SCHUMANN
Piano Quintet op. 44 – Piano Quartet op. 47
Jerusalem Quartet; Alexander Melnikov, piano
Harmonia Mundi HMC 902122 • DDD -55’
Er wordt weleens beweerd dat Schumann als genie begon en als talent stierf. Als dat al waar is, dan heeft die neerwaartse lijn zich pas zeer laat ingezet. Zijn kamerwerken uit 1842 tonen vooralsnog, dat die tijd van geestelijke inzinking en ellende nog niet gekomen was. Nadat hij de strijkkwartetten in juli 1842 had afgerond, beproefde Schumann een nieuw genre dat tot een verandering in zijn muzikale stijl leidde. Voor hem was het kennelijk een vlucht van de piano als solo-instrument, die hij toch als te knellend ervoer. Een aanwijzing daarvoor is een opmerking in een brief aan Robert Franz waar hij de helderheid benadrukt van Haydn, Mozart en Beethoven als model. Liszt keurde het kwintet af omdat hij het “naar Leipzig vond rieken.” Daarmee bedoelend de neoklassieke stijl. Wagner daarentegen was wel van het werk onder de indruk. Er zijn uiteraard veel uitstekende opnames gemaakt van deze o zo belangrijke werken. Vergeleken met bijvoorbeeld de EMI live opname van Martha Argerich en het Emerson kwartet op DG, komt het Jerusalem kwartet met een meer belegen en beschouwende aanpak die wat meer patina aanbrengt aan dit bruisende meesterwerk. De Harmonia Mundi opname is prachtig.

Emile Stoffels

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen